LATAJĄCA
FILHARMONIA
ART ASANTE

Koncert kwartetu muzycznego „Con Amabile” wysłuchali podopieczni Środowiskowego Domu Pomocy, gorzowskiego koła Polskiego Stowarzyszenia na Rzecz Osób z Niepełnosprawnością Intelektualną. Koncerty z cyklu „Mój Muzyczny Tlen” odbywają się z częstotliwością co dwa miesiące. Czerwcowy – ostatni przed wakacjami koncert poświecony był w całości muzyce filmowej. Publiczność wysłuchała ścieżek dźwiękowych do takich filmów jak Grek Zorba, Zapach Kobiety czy seriali telewizyjnych Dynastia, Rodzina Połanieckich, Noce i Dnie, Polskie Drogi.

Dla grupy uczniów klas I – III Szkoły Podstawowej nr 20 w Gorzowie Wlkp. z kwartetem smyczkowym „Con Amabile” zagrała francuska flecistka Gaële Dohen. Była to przedostatnia w tym roku szkolnym edukacyjna audycja muzyczna Latającej Filharmonii. Temat : „Od duetu do kwintetu” W programie, który przygotowała i prowadziła Daria Krzysztoń znaleźli się wyłącznie kompozytorzy francuscy: impresjonista Claude Debussy i Charles Boddes oraz współczesny kompozytor Guillaume Connessona. W ramach zabawy dzieci ćwiczyły śpiewanie kanonu muzycznego pochodzącego z Francji - „Frère Jacques, Frère Jacques”, czyli znanej również po polsku, popularnej piosenki „Panie Janie…”.

Przyjęło się, że znana z dzieciństwa piosenka „Panie Janie” jest pochodzenia angielskiego. Ale nic bardziej błędnego. Historia tego utworu sięga najprawdopodobniej późnego średniowiecza i związana jest z historią szlaków pielgrzymkowych do grobu św. Jakuba Apostoła (Santiago de Compostela). Sądzi się, że powstała na terenie Francji i miała dopingować pielgrzymów, którzy przesypiali pierwszy poranny dzwon sygnalizujący wyruszenie na kolejny odcinek pielgrzymki. Sama piosenka jest kanonem. I właśnie „Panie Janie” śpiewały dzieci podczas majowej audycji „Od duetu do kwintetu” w Miejskim Przedszkolu nr 22 im. Przyjaciół Przyrody w Gorzowie. Cała audycja poświęcona była kompozytorom francuskim.

W.A. Mozart był rówieśnikiem małych przedszkolaków z ulicy Śląskie kiedy zaczął uczyć się grać na klawesynie i skrzypcach a zaraz potem komponować utwory, które z nieskrywaną ciekawością wysychały dzieciaczki. Podobno „Eine Kleine Nachtmusik” niektóre z nich znały wcześniej z reklamy Kauflandu inne zaś z melodyjek telefonicznych swoich dziadków… Takie czasy.